Morfologia – badanie uniwersalne, jedno z najczęściej wykonywanych z krwi. Pozwala ono również na rozpoznanie niedokrwistości, na które wskazują m.in. stężenie hemoglobiny, wielkość hematokrytu i zmienność kształtu i wielkości erytrocytów (ostatnie z zaburzeń łączy się z niedoborami żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12). Obraz krwi jest jednym z kluczowych, podstawowych badań. Pozwala na wstępne rozpoznanie anemii i deficytu żelaza, a także na ocenę krzepnięcia krwi. Ilość białych krwinek wskazuje na istnienie ewentualnych stanów zapalnych, zakażeń, chorób pasożytniczych, nowotworów czy chorób autoimmunologicznych. Analiza białych krwinek wsparta wynikami stężenia glukozy jest głównym kryterium rozpoznawania cukrzycy. Łącznie Vitalabo bada 27 parametrów z morfologii.
Badanie ogólne moczu – to podstawowa ekspertyza rozpoznająca choroby nerek i dróg moczowych, a także określenia przemian metabolicznych wpływających na skład moczu. Obecność w moczu glukozy, bilirubiny, ketonów i urobilinogenu informuje o zaburzeniach metabolicznych i fizjologicznych w przypadku podejrzenia cukrzycy, chorób wątroby, niedokrwistości hemolitycznej i dysfunkcji gospodarki lipidowej. Do badania pobiera się mocz nocny, czyli pierwszą porcję ranną.
Glukoza – to badanie wykonuje się na czczo. Ocenia ono metabolizm węglowodanów, a służy do rozpoznawania i monitorowania cukrzycy. Służy także do wykrywania zaburzeń tolerancji i metabolizmu węglowodanów, w chorobach wątroby, trzustki, akromegalii, nadczynności kory nadnerczy i podczas leczenia steroidowego.
HBs – badanie wykonywane jest pod koniec ciąży i pozwala wykryć czy ciężarna jest zarażona wirusem HBC, który jest odpowiedzialny za wirusowe zapalenie wątroby. Jeśli badanie HBS wyjdzie dodatnie konieczne jest zastosowanie odpowiednich środków podczas porodu;
HCV – diagnozuje obecność przeciwciał na wirusowe zapalenie wątroby typu C. Jeśli wynik jest pozytywny, ciąża musi być specjalnie monitorowana. Istnieje bowiem możliwość zarażenia dziecka w czasie porodu;
HIV – przynajmniej połowa osób zarażonych HIV nie zdaje sobie z tego sprawy. Są wśród nich także kobiety w ciąży. Badanie na obecność HIV jest konieczne, by nie przenieść wirusa na dziecko – w ciąży, podczas porodu czy karmienia piersią. Powinno odbyć się dwukrotnie – do 10. tygodnia ciąży, a później pomiędzy 33. a 37. tygodniem;
VDRL – to badanie przesiewowe w kierunku kiły – także powinno się wykonać rutynowo – na początku ciąży i krótko przed porodem, w 37. tygodniu;